31 d’oct. 2009

La societat és hipòcrita

La societat és hipòcrita

No escric aquest article per defensar a presumptes – encara no han sigut condemnats – delinqüents sinó per posar en evidència que la nostra societat és hipòcrita. Que enalteix o enfonsa a la mateixa persona per fets dels quals n'és responsable tota la societat, fets que amb tota seguretat són coneguts pels mateixos que abans consideraven prohoms i pilars de la societat i ara consideren apestats als mateixos individus. Realment ens podem creure que fins ara ningú se n'adonava del que passava a dins del Palau?.

L'àngel caigut

Ara tothom renega de Félix Millet, ningú vol que se'l relacioni ni amb Millet ni amb els seus “negocis” ara que Millet ha sigut imputat de diversos delictes de caràcter econòmic, quan abans tots perdien el cul per fer-se fotos al seu costat, ara n'hi ha que diuen que ells ja ho sabien però no han dit res fins que no ha esclatat l'escàndol, d'altres diuen que no sabien res de res i que se senten enganyats. Millet ha caigut en desgràcia i tots aquells que abans el convidaven a totes les festes i actes ara li giren l'esquena.

Bocs expiatoris

Podem parlar d'àngels caiguts en el cas de personatges com Millet que ha passat de ser – com jo vaig escriure en un article anterior - de ser un prohom a un villà. I podem parlar de bocs expiatoris, que no és que no tinguin responsabilitats en els fets que se'ls imputa, però que són sacrificables quan convé per salvar caps més alts, en el grup dels bocs expiatoris trobem a Ricardo Costa, sacrificat en l'altar de la corrupció política per salvar colls més importants i amansir a les masses que demanen veure rodolar caps.

Personatges en altres moments il·lustres quan cauen en desgràcia són esborrats de tots els llocs intentant fer-los desaparèixer de la història. No nego que en els casos citats s'ho tinguin ben merescut però si aquestes persones han arribat on són és perquè d'altres les han col·locat allà.

Video: La carta de Félix Millet

Vídeo: Ricardo Costa

La sociedad es hipócrita.

No escribo este artículo para defender a presuntos – aún no han sido condenados – delincuentes sino para poner en evidencia que nuestra sociedad es hipócrita. Que enaltece o destruye a la misma persona por hechos de los cuales es responsable toda la sociedad, hechos que con toda seguridad son conocidos por los mismos que antes consideraban prohombres y pilares de la sociedad y ahora consideran apestados a los mismos individuos. ¿Realmente nos podemos creer que hasta ahora nadie se daba cuenta de lo que pasaba dentro del Palau?.

El ángel caído

Ahora todo el mundo reniega de Félix Millet, nadie quiere que se les relacione ni con Millet ni con sus “negocios” ahora que Millet ha sido imputado de varios delitos de carácter económico, cuando antes todos perdían el culo por hacerse fotos a su lado, ahora hay que dicen que ellos ya lo sabían pero no han dicho nada hasta que no ha estallado el escándalo, de otros dicen que no sabían nada de nada y que se sienten engañados. Millet ha caído en desgracia y todos aquellos que antes le convidaban a todas las fiestas y actos ahora le dan la espalda.

Chivos expiatorios

Podemos hablar de ángeles caídos en el caso de personajes como Millet que ha pasado de ser – como yo escribí en un artículo anterior - de ser un prohombre a un villano. Y podemos hablar de chivos expiatorios, que no es que no tengan responsabilidades en los hechos que se les imputa, pero que son sacrificables cuando conviene para salvar cabezas más altas, en el grupo de los chivos expiatorios encontramos a Ricardo Costa, sacrificado en el altar de la corrupción política para salvar cuellos más importantes y amansar a las masas que piden ver rodar cabezas.

Personajes en otros momentos ilustres cuando caen en desgracia son borrados de todos los lugares intentando hacerlos desaparecer de la historia. No niego que en los casos citados se lo tengan bien merecido pero si estas personas han llegado donde están es porque de otros les han colocado allí.

2 comentaris:

Patric ha dit...

On tu veus hipocresia jo veig por.

Donde tu ves hipocresía yo veo temor.

Jaume C. i B. ha dit...

Potser tens raó però és molt trist que tinguem por poden dir el que pensem amb total llibertat.